شهید داود مؤمنی

خاطرات شهید داود مومنی

 گزیده ای از خاطرات فرزندم شهید داود مومنی به شرح ذیل :

در سال ۱۳۵۸ که انقلاب اسلامی که مسیر خود انقلاب را تمام می کرد فرزندم داود که عشق و علاقه ای زیادی به رهبر انقلاب و انقلابی که درحال ثمره رسیدن بود از خود باقی گذاشت.

شبها که در سراسر منطقه مسکونی که در آن سکونت داشتیم بچه ها شروع به تظاهرات می کردند و از طرف رژیم شاه مورد حمله قرار می گرفتند و با گلوله داغ آنها را به شهدات می رساند .

یک شب که یکی از همین افراد که زخمی ویا شهید شده بود و آدرس هم نداشت با جستجوی زیادی آدرس آنرا از یکی از اماکن به نام باشگاه نیک نام نام گرفته و آدرس نامبرده را مشخص و به خانواده اش اطلاع دادند.

چون این شهید علاقه  زیادی به انقلاب داشت و راه خودرا شناخته بود باز طبق قرار به کمک مجروحین بیرون رفت و با کمک کردن به مجروحین در مقابل شرکت نفت با تیر اندازی که از هوا به تظاهر کنندگان شده بود زخمی و پس از انتقال به بیمارستان هزار تخته خوابه تهران به علت خون ریزی زیاد به فیض شهادت نائل شد که صبح روز بعد به ما اطلاع دادند